სანდრო ქანთარია, როგორც ხელმარჯვე პატარა ოსტატი, 2 წლის წინ აღმოვაჩინეთ. სააღდგომოდ, ჩიტის ბუდეებს აკეთებდა, რომელშიც ფერა-ფერად კვერცხებს დებდა, ლამაზად აფორმებდა და საჩუქრებად ამზადებდა. შემოსული თანხით კი, ტელეფონის ყიდვა უნდოდა, რადგანაც დედას ამის საშუალება არ ჰქონდა.

მაშინ AMBEBI.GE-ზე სანდროსთან ინტერვიუ ბევრმა ადამიანმა წაიკითხა, მისი ნამუშევრების ნახვა და ოსტატის ახლოს გაცნობის სურვილიც გაუჩნდა. შეიძლება ითქვას, რომ ისინი მისი პოტენციური დამკვეთები გახდნენ, რამაც ბიჭს უბიძგა, რომ ადამიანები სამომავლოდ ისე გაეხარებინა და ახლა უკვე საახალწლოდ ნაძვისხის სათამაშოებზე ემუშავა. მისი /* (c)AdOcean 2003-2017, Advertline.http:www.ambebi.ge.ambebi zones.________ _____ */ ado.slave('adoceanadvertlinegexgjtpwgtix', {myMaster: 'JMAMEgzB7aCnHl4YFlohfVnNXPY7F8b2mm8Ixy9EHUf.t7' }); ნახელავი მოსწონთ, ჰყავს უამრავი დამკვეთი და ასე ნელ-ნელა ნამდვილ ოსტატად ჩამოყალიბდა.

"ვაკეთებ სათამაშოებს, ნაძვის ხეზე რომ დაიკიდოს. საქმე ცოტა ძნელია, მაგრამ სამაგიეროდ, სათამაშო ხელთათმანი - ნაძვის ხეზე ჩამოსაკიდი ლამაზი გამოდის. კი ვიღებ წითელ თექას, ზემოდან მუყაოს ნიმუშს ვადებ, ფანქრით ვხაზავ და შემდეგ ვჭრი. მერე ორ გამოჭრილ თექას ერთმანეთთან ვაერთებ და საახალწლოდ სხვადასხვანაირად ვაფორმებ. არც ერთი ხელთათმანი ერთმანეთს არ ჰგავს," - განგვიმარტავს 10 წლის სანდრო, რომელიც დედასთან ერთად, ნაქირავებ ბინაში ცხოვრობს. დედა შვილს შეძლებისდაგვარად არაფერს აკლებს, მაგრამ ჭკვიან და ყოჩაღ ბიჭუნას სხვადასხვა სურვილი აქვს და ამიტომაც მოინდომა დედას  დახმარებოდა: გაეკეთებინა სათამაოები, გაეყიდა და შემოსული თანხით თუნდაც ინგლისურის, კარატეზე სიარულის საფასური დაეფარა.

იხილეთ  ვიდეო



ამ ამბის "ფეისბუქით" გავრცელების შემდეგ, ადამიანები მას საჩუქრებით გამოეხმაურნენ. მიიღო ველოსიპედი, "როლიკები", რაგბის ბურთი, ჩაფხუტები, ყველაფერი, რაც ძალიან უნდოდა და მიუხედავად იმისა, რომ თოვლის ბაბუის არსებობის არ ეჯერა, დაიჯერა.

- რამდენი გიმუშავია? არ იღლები?
- ხომ გითხარით, რთულია. გასაკეთებლად ვიყენებ ცხელ სილიკონს, რომელიც ხანდახან ხელსაც მწვავს, ნემსს, რომელიც შეიძლება ხელშიც შემესოს, ან თითი გავიკაწრო, მაგრამ დედა მეხმარება... ჩემთვის ეს არის შრომა, რომელიც არ მეზარება. თან, შედეგს სიხარული მოაქვს, მიფასდება ნამუშევარი, მიმართლებს.

- სკოლაში ხომ არ ზარმაცობ?
- არა, სწავლა ძალიან მიყვარს, ჩემთვის სახალისოა. მეხუთე კლასში ვარ, ბევრი საგანი დამემატა. მიყვარს ისტორია, მომწონს, ძველი საქართველოს ამბებს რომ ვეცნობი, საინტერესოა. მიყვარს ასევე ჩემი მეგობრები, როცა თავისუფალი დრო მაქვს, მათკენ გავრბივარ, რომ ვითამაშო...



- როგორც ოსტატს სამომავლოდ რა გეგმები გაქვს?
- ამ ნამუშევრებით შეგროვებული თანხის სანაცვლოდ სააღდგომოდ მოვემზადები, რომ ახალ-ახალი ნამუშევრები ისევ შევქმნა - კედელზე დასაკიდებელი კვერცხების გაკეთება მინდა. ხალხის გახარება ძალიან მსიამოვნებს, ეს დედასგან ვისწავლე. პეკინზე ორი მოხუცი მათხოვარი ბებოა, გვიანობამდე სხედან, დედას ეცოდება ისინი და საღამოობით უვლის - ჩაის და რძეს ასმევს. ამიტომ, მომავალში მეც დავეხმარები ხალხს, განსაკუთრებით ბავშვებს, ვისაც დედის სითბო არ ექნება.

- რა პროფესიას აირჩევ?
- ეს საქმე უნდა გავაგრძელო, რასაც ახლა ვაკეთებ, მაგრამ მეორე სამსახურიც მექნება, ბიძიასავით სტომატოლოგობა მინდა, მას უნდა მივბაძო.

ნანა ჩხაიძე, სანდროს დედა:
- სანდრომ ოცნების ასრულებაზე ლაპარაკობდა და მინდა, მადლობა გადავუხადო ადამიანებს, ვინც ჩემი შვილი გაახარეს: ველოსიპედი ფლორენციის წმინდა ნინოს სახელობის სამრევლოს სახელით გადმოსცეს. იდეა მამა კირიონ მაჩაიძეს გაუჩნდა. ვინაიდან საქართველოში მამა ბექა იყო ჩამოსული და ველოსიპედი სანდრომდე მისი საშუალებით მოვიდა. ნატვრად ჰქონდა რაგბის ბურთიც და საჩუქრად მოუტანეს, ასევე "როლიკები"...

- თავად როგორ აფასებთ სანდროს შემოქმედებას?
- რომ არა სანდროს მონდომება, ალბათ მეც არ შევხედავდი ამ საქმეს სერიოზულად. არადა, თავიდან ეს ბავშვის წახალისებისთვის ჩემი მეგობრების დახმარება იყო მხოლოდ. მაშინ მცირე რაოდენობით გააკეთა სააღდგომო ჩიტის ბუდეები, მაგრამ ამ ყველაფერს დიდი რეზონანსი მოჰყვა, თვითონ დამკვეთები, ვინც ყიდულობდნენ ნივთებს, მთხოვდნენ, ოფიციალურად შემექმნა "ფეისბუქზე" გვერდი, სადაც ბავშვის ნახელავს გამოვაქვეყნებდით. არც ეს გავაკეთე, არ მეგონა, რომ ეს საქმე ამხელა რეზონანსს გამოიწვევდა.



ამ საახალწლო სათამაშოების შექმნას კი აი, რა უძღოდა: ცოტა ხნის წინ, სახლში საოჯახო ხარჯებს ვანაწილებდი. სანდრო ამ ყველაფერს უყურა და მითხრა, საახალწლოდ ნაძვის ხის სათამაშოები უნდა გავაკეთო. გავყიდი და წაგეხმარებიო. იდეები სულ მისგან მოდის. ამიტომ, გადავწყვიტეთ, ამ ყველაფრისთვის კარგად მოვმზადებულიყავით. ბანკიდან სესხი ავიღე და მერე სპეციალურ მაღაზიაში ყველა საჭირო მასალა და ნივთი სანდროსთან ერთად შევარჩიე.

რადგან მას ეს საქმე გამოუვიდა, ვგეგმავთ, რომ ბრენდი "სანდროსგან" დავარეგისტრიროთ. შემდგომ კი ამ საქმეს მისი შვილები და შვილიშვილები გაგრძელებენ.

პ.ს. პატარა სანდროს კიდევ ერთი ოცნება აქვს - სადაც მიდის, ყველგან სტუმარია, ამიტომ მისი ოცნებაა, ერთხელ ისე მოხდეს, იყოს ადგილი, სადაც სტუმრებს თავად მიიყვანს. მე ვუსურვებ ამ სურვილის ახდენას....

ლალი ფაცია
AMBEBI.GE